Могілкі Чырвоная Слабада

Здаецца, мінскія гісторыкі баяцца нябожчыкаў. Таму маё жаданне «закругліць» тэму могілак Мінска пакуль пачакае.

Недалёк ад ад Пд-Ўсх. ўскраю горада на месцы, дзе вул. Чырвоная Слабада ўпіраецца ў вул. Галадзеда, стаяць аднайменныя закрытыя могілкі. Іх асаблівасць у тым, што яны абсалютна не маюць агароджы вакол сваёй тэрыторыі, але з усіх бакоў, акрамя дарогі, заціснуты будоўляй.

Таксама яны адны з найбольш дагледжаных сярод закрытых могілак горада (знайшоў толькі 2 кінутых помніка). Ёсць звесткі аб іх існаванні да 1933 г. (ананімныя жалезныя крыжы могуць быць і даваеннага часу, даты на помніках пачынаюцца з брацкіх магіл чырвонарамейцаў 1944 г., а асноўнае «засяленне» прыйшлося на 1950-60-я гг.

Акрамя таго, у адрознне да большасці іншых малых могілак сталіцы Беларусі, гэтыя поўнасцю знаходзяцца на крутым узгорку. Нарэшце пахаванні 1950-60-х пераважна праваслаўныя, а не свецкага тыпу. І гэта часткова пацвярджае маю гіпотэзу, што ў савецкі час народы СССР былі больш рэлігійнымі насуперак ціску дзяржавы, а цяпер ідуць у фарватары агульнаеўрапейскай тэндэнцыі рэлігійнай абыякавасці.

Усе прачытаныя надпісы зроблены па-руску сучасным правапісам. Пахаванні да сваякоў пазней 2001 г. не знойдзены.